Η Άμφισσα

Άμφισσα, πρωτεύουσα του Νομού Φωκίδας και του Καλλικρατικού Δήμου Δελφών.  Κέντρο του Κόσμου για πολλούς, δίπλα στον Ομφαλό της Γης, όπως παγκόσμια γνωστοί είναι οι Δελφοί, όμως συνάμα τόσο άγνωστη πόλη για όσους δεν έχουνε ποτέ περάσει το κατώφλι της, διασχίζοντας τον πιο αρχαίο- συμπαγή ελαιώνα στην Ελλάδα. Μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ρούμελης, που ο χρόνος δουλεύει το ρολόι του σε ρυθμούς αργούς, υπνωτιστικούς θα 'λεγε κανείς. Οι άπειρες γωνιές με τα σοκάκια και τα σκαλοπάτια της, τα παραδοσιακά νεοκλασικά κτίρια, με τις αυλές όπου μοσχοβολάνε τα οπωροφόρα δέντρα και οι ανθοφορεμένοι θάμνοι, αλλά και τα πλινθόκτιστα σπιτάκια, οι πλατείες και το πευκοφυτεμένο Κάστρο των Σαλόνων, η συνοικία των βυρσοδεψών -η Χάρμαινα- και οι ωραίες εκκλησίες, τα μουσεία και τα σκόρπια ψηφιδωτά, η πολιτιστική κληρονομιά των Μαρκίδη, Γιαγτζή και Αλέξανδρου Δελμούζου, το μοναδικό έργο του Παπαλουκά και ένας σωρός ακόμη γοητευτικά μυστικά, εύκολα φτιάχνουν ένα σκηνικό, που αιχμαλωτίζει γλυκά τον κάθε επισκέπτη. Μια βόλτα στην πόλη αυτή σημαίνει βόλτα στον χρόνο και την τέχνη.

Ανακαλύπτοντας σιγά- σιγά αυτά τα μυστικά της, τα βήματά μας έρχονται αναπόφευκτα από τον κεντρικό δρόμο της αγοράς της την Γιαγτζή, στην «πάνω πλατεία» Κεχαγιά, όπου στη σκιά των φθαρμένων παστέλ μιας άλλης εποχής, ερχόμαστε αντίκρυ στο Μεγάλο Καφενείο, όπως για λόγους τιμής το λένε τώρα οι ντόπιοι, το πάλαι ποτέ «Πανελλήνιον» ή «Γυαλί Καφενέ», ένα από τα πρώτα, και ίσως από τα τελευταία, καφεθέατρα της χώρας μας με την μοναδική σκηνή, που από το 1936 ως το 1988 γνώρισε δόξες απαράμιλλες. Με τους Αυλωνίτη, Φωτόπουλο και Μακρή να κάνουνε ποδαρικό, δεκάδες θίασοι, επιθεωρήσεις και πρόζες ξετύλιξαν σε τούτη τη σκηνή τα υφαντά της τέχνης τους. Σχεδόν όλο το Πάνθεον του παλιού ελληνικού σινεθεάτρου πέρασε από δω, προσφέροντας λαμπρές βραδιές στους θεατρόφιλους Αμφισσαίους… Ο πρόσφατα εκλιπών ιδιοκτήτης του Θανάσης Μαστρονικολόπουλος, ασυμβίβαστος ακορντεονίστας της καντάδας ο ίδιος, αρνήθηκε στο πέρασμα του χρόνου να συμβιβαστεί με την εμπορευματοποίηση του χώρου και των αναμνήσεών του, διατηρώντας έτσι μοναδική και ιδιαίτερη την ταυτότητα του Καφενείου. Μνημείο θα μείνει και στον χώρο της ΄Εβδομης Τέχνης, μέσα από την βραβευμένη ταινία του κορυφαίου Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Ο Θίασος», αφού πολλά γυρίσματά της πραγματοποιήθηκαν σε αυτό. 

Ο απόηχος της φωνής του κυρ Θανάση, να τραγουδάει γλυκά εκείνο το άσμα «θα ξανάρθεις»… γίνεται αθέλητα το ορόσημο μιας πόλης, που σε περνάει απ’ το χτες στο σήμερα και σε πετάει ονειρικά πίσω στο χτες, γιατί στην Άμφισσα αν έρθεις μια φορά, σίγουρα «θα ξανάρθεις»! Από αυτήν την βεβαιότητα κι αυτόν τον χώρο σαν σημείο αναφοράς στην καλλιτεχνική ιστορία του τόπου, δημιουργήσαμε την ιδέα των Μουσικών Ιστοριών, έτσι ώστε μέσα από τις δράσεις μας πάντα να ολοκληρώνουμε παλιές και να ξεκινάμε νέες μουσικές ιστορίες.