Ευχαριστούμε...

Βαδίζουμε πλέον στον τελευταίο μήνα του χειμώνα... και στο μυαλό μου ακόμη τρέχουν "ιστορίες" του περασμένου καλοκαιριού!

εξάλλου πως θα΄ταν η ζωή μας χωρίς ιστορίες; ιστορίες του τόπου... του χώρου...των ανθρώπων...της μνήμης...της λήθης...επινοημένες...αληθινές...ή και όχι...ιστορίες σιωπής ή μουσικές ιστορίες; ιστορίες που σε βάζουν στη μηχανή του χρόνου και σε ταξιδεύουν...

Τι θα 'χανε να λένε οι αφηγητάδες στις βεγγέρες, στις πλατείες, στα καφενεία, στις μαζώξεις;

το κάθε τι με τον τρόπο του έχει να σου αφηγηθεί την δική του ιστορία...αναμνήσεις... του τόπου και του χρόνου που τόσα έχουν να διηγηθούν... που πάντα από πίσω έχουν μια μουσική υπόκρουση... έστω αυτή της σιωπής! της θλίψης ή της φθοράς... που μέσα της αχνοφαίνεται μια λάμψη μελαγχολική αλλά συνάμα λάμψη ελπίδας...

με αφορμή όλα αυτά και ακόμη περισσότερα που δεν μπορεί κανείς να αποτυπώσει στο χαρτί γεννήθηκε η ιδέα των “Μουσικών Ιστοριών”. Σκοπός είναι με αφορμή “τέτοιες” “Μουσικές Ιστορίες” να δημιουργήσουμε την δική μας νέα “Μουσική Ιστορία”. Πρόκειται για μία δράση που βασίζεται στη συμβιωτική διαδικασία, βασικός στόχος της οποίας είναι η δημιουργία μιας καλλιτεχνικής και εκπαιδευτικής κοινότητας με βασικό άξονα την μουσική, καθώς και το χορό και το θέατρο ως αλληλένδετα στοιχεία με αυτή. Μέσα από την συμβιωτική διαδικασία, τη χαρά της συνδημιουργίας, την ανταλλαγή ιδεών, το σμίξιμο παλιών και νέων καλλιτεχνικών τάσεων, άνθρωποι με διαφορετικά ενδιαφέροντα, διαφορετικά βιώματα και κουλτούρες, δημιουργούμε τη δική μας καινούρια “μουσική ιστορία”.

Οι πρώτες “Μουσικές Ιστορίες” είναι πλέον γεγονός και έλαβαν χώρα στην πόλη της Άμφισσας από τις 26 Αυγούστου – 1 Σεπτέμβρη του 2017. Αυτή λοιπόν την εβδομάδα του περασμένου Αυγούστου, με αφορμή “Μουσικές Ιστορίες... του μεσοπολέμου” μαζευτήκαμε όλοι όσοι πίστεψαν σε αυτή την ιδέα και σε μία εβδομάδα δράσεων, σεμιναρίων, θεατρικών παραστάσεων, εκθέσεων, προβολών, συναυλιών κ.λπ. δημιουργήσαμε μία “Μουσική Ιστορία” που ίσως κάποτε αν την αφηγηθούμε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους δικούς μας ακροατές... το μόνο σίγουρο είναι πως σε όλους εμάς που είμαστε μέρος της (ο καθένας με τον τρόπο του) “θα ξανάρθει...” στο μυαλό μας πάλι... και πάλι... και πάλι... μέχρι την επόμενη!

Ευχαριστώ τον κ. Θανάση που αποτέλεσε για μένα πηγή έμπνευσης! τον δήμαρχο Δελφών κ. Θανάση Παναγιωτόπουλο για την εμπιστοσύνη και την άμεση ανταπόκριση για συνδιοργάνωση. Την Κατερίνα Τζαμτζή που από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν εκεί με όλο της το είναι... τον σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Άμφισσας που δέχτηκε επίσης να είναι μέρος της διοργάνωσης και τον κ. Κώστα Απιτιαγόπουλο που στάθηκε επάξιος εκπρόσωπος του Συλλόγου. Το πολιτιστικό κέντρο Φωκίδας για την παραχώρηση του χώρου “Αλσύλιο”, τον κ. Ηλία Πότσιο για την παραχώρηση του χώρου “Τουλασίδι” στα ταμπάκικα της Άμφισσας, την διεύθυνση του Μουσικού Σχολείου για την παραχώρηση αιθουσών στο χώρο του σχολείου, την κ. Σύλβια Βούσουρα για την παραχώρηση της αίθουσας χορού, τον κ. Παναγιώτη Ταλάντη και τον κ. Ν. Λαζογιώργο για την παραχώρηση του “Μεγάλου Καφενείου”, την κυρία Λούλα που κάθε μέρα μας έδινε δυνάμεις με τα νόστιμα φαγητά της και το πλατύ της χαμόγελο... την Ρένα Λουτζάκη, τον Δαυίδ Ναχμία, τον Κυριάκο Γκουβέντα, την Ρένα Στρούλιου, την Χαρούλα Τσαλπαρα, τον Δήμο Βουγιούκα, τον Κώστα Αρσένη, τον Δημήτρη Κουφογιώργο, τον Παναγιώτη Μάρκο, την Κωσταντίνα Ψωμά, τον Θάνο Σταυρίδη, την Νίνα Καραμολέγκου, τον Κώστα Τσαρούχη, τον Κωνσταντίνο Πλεμμένο, τον Νίκο Πουλάκη, την Πάτυ Καρλιαύτη, τον Γιώργο Αναγνώστου, τον Κωνσταντίνο Σκουρλέτη, τον Κώστα Χρηστόπουλο... αλλά και όλους εσάς που είτε από την Άμφισσα... είτε από οποίο άλλο μέρος σας οδήγησε ο δρόμος σας εκεί στα γραφικά “Σάλωνα” αποτελέσατε μέρος σε αυτές τις πρώτες “Μουσικές Ιστορίες”...

στα καλύτερα που έρχονται...

καλή αντάμωση!

M.N.